هر کجا که دولت دچار کسری بودجه می‌شود، به سمت بازار سرمایه دست درازی می‌کند. دولتمردان جمهوری اسلامی فکر می‌کنند که بازار سرمایه وظیفه تامین کسورات سنگین بودجه را برعهده دارد.
از نظر آهن وان، بانک‌ها آنقدر که فکر کنید، تقصیر کار نیستند؛ دولت اوراق خود را در بازار منتشر کرده و به بانک‌ها فشار وارد می‌کنند تا این گروه از اوراق را خریداری کنند. درست به همان شکل که اگر این گروه از دارایی‌ها به بازار سهام وارد شوند، جلوی آن را می‌گیرد.
مدیران و بانک‌های دولتی، با حجم زیاد مطالبات از دولت، باز هم مجبور می‌شوند به شکل مستقیم یا در قالب صندوق‌های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، اوراق دولتی را خریداری کنند. اوراق دولتی بیماری دولت را به مردم جامعه و دیگر بخش‌های اقتصاد انتقال می‌دهد.
در ادامه بیماری و درگیری بخش‌های بیشتر اقتصاد، بانک‌ها به جای انتقال سرمایه و دارایی به تولید و ایجاد ارزش افزوده، آن را به سمت اوراق دولتی و هزینه‌های روزمره خود منتقل می‌کند. آیا وقت آن نرسیده که دولت در قبال هزینه‌های خود به مردم پاسخگو باشد؟
با گذشت سال‌های از انقلاب اسلامی ایران، انتظار این است که دولت بتواند بودجه‌ای منطبق بر واقعیت را تنظیم کرده و به صحن علنی مجلس ارسال کند. این که دولت از جیب مردم برای سازمان‌هایی بر خلاف اراده مردم درآمد ایجاد کند، قطعا واکنش‌های زیادی را در پی خواهد داشت.
