آهن وان گزارش میدهد به طور کاملا متفاوت، لولههای گازی، مثل رگهای حیاتی برای یک شهر، زندگی و امنیت افراد در آن را تضمین میکنند. این لولهها، مانند عروق سیستم بدن انسان، گاز را از مرکز تولید (پالایشگاهها) به سراسر شهر و انتهای خطوط توزیع میرسانند، تا در نهایت به ابزارها و تجهیزات مورد نیاز مردم برسد.
در حالی که لولههای گاز توکار، مثل رگهای کوچک درون بدن، درون ساختمانها قرار میگیرند و گاز را به ابزارهای خانگی انتقال میدهند، لولههای گاز روکار، همانند رگهای بزرگی که در بیرون بدن قرار دارند، در معرض شرایط محیطی قرار میگیرند و گاز را به مناطق مختلف شهر یا شهرستان منتقل میکنند.
تفاوتهای بین این دو نوع لوله، مانند تفاوت بین عروق داخل بدن و خارج آن است. هر کدام وظیفهها و مسئولیتهای خود را دارند، اما هدف نهایی آنها، تضمین انتقال ایمن و موثر گاز به مصرفکنندگان است.
فهرست محتوا
لوله گازی توکار
لولههای گازی توکار، به عنوان یکی از اجزای حیاتی در سیستم انتقال گاز از یک شهر به دیگری، با ویژگیهای منحصربهفرد خود، در پروژههای بزرگ به کار میروند. این لولهها، با مقاومت در برابر ضربات ناگهانی، فرسایش، و رطوبت، به عنوان یک گزینه قابل اعتماد و امن برای انتقال گاز شناخته میشوند. برای دسترسی به لولههای گازی توکار، باید مطمئن شد که هیچ مانعی در مسیر لوله وجود ندارد. این لولهها بهطور معمول در زیر زمین یا در ساختمانها نصب میشوند و برای اتصالات لولهها از جوشکاری برق با دینام جوش برق استفاده میشود. اگر لولهکشی توکار بدون درز (مانیسمان) باشد، همچنان از جوشکاری برق استفاده میشود تا اتصالات سازگار با نیازهای پروژهها ایجاد شود.
برای تولید لولههای گازی توکار، از ورقهای سیاه استفاده میشود که معمولا به دو نوع، یعنی درزدار و بدون درز تقسیم میشوند. این ورقها با استفاده از فرآیندهای مناسب، به لولههای گازی با کیفیت و استحکام مطلوب تبدیل میشوند که در نهایت به انتقال ایمن و موثر گاز در سراسر شبکه توزیع کمک میکنند.
لوله گازی روکار
لولههای گازی توکار، به عنوان یکی از اجزای حیاتی در سیستم انتقال گاز از یک شهر به دیگری، با ویژگیهای منحصربهفرد خود، در پروژههای بزرگ به کار میروند. این لولهها، با مقاومت در برابر ضربات ناگهانی، فرسایش، و رطوبت، به عنوان یک گزینه قابل اعتماد و امن برای انتقال گاز شناخته میشوند.
برای دسترسی به لولههای گازی توکار، باید مطمئن شد که هیچ مانعی در مسیر لوله وجود ندارد. این لولهها بهطور معمول در زیر زمین یا در ساختمانها نصب میشوند و برای اتصالات لولهها از جوشکاری برق با دینام جوش برق استفاده میشود. اگر لولهکشی توکار بدون درز (مانیسمان) باشد، همچنان از جوشکاری برق استفاده میشود تا اتصالات سازگار با نیازهای پروژهها ایجاد شود.
برای تولید لولههای گازی توکار، از ورقهای سیاه استفاده میشود که معمولا به دو نوع، یعنی درزدار و بدون درز تقسیم میشوند. این ورقها با استفاده از فرآیندهای مناسب، به لولههای گازی با کیفیت و استحکام مطلوب تبدیل میشوند که در نهایت به انتقال ایمن و موثر گاز در سراسر شبکه توزیع کمک میکنند.
لولههای گازی روکار، با ویژگیهای خاص خود، به عنوان یکی از اجزای حیاتی در سیستم انتقال گاز از مرکز توزیع به مصرفکنندگان، نقش مهمی دارند. این لولهها نسبت به لولههای گازی توکار، معمولا جنس آسیبپذیرتری دارند، اما به دلیل انعطافپذیری و کاربرد آسانتر، در برخی از پروژهها و مواقع مورد استفاده قرار میگیرند.
از لولههای گازی روکار برای اجرا و راهاندازی انشعابات داخل ساختمان یا لولهکشیهای درون شهری استفاده میشود. با این حال، این لولهها نهایتا برای مسافتهای طولانی مناسب نیستند و معمولاً برای فواصل کوتاه مورد استفاده قرار میگیرند.
لولههای گازی روکار، به دلیل حساسیت بیشتر، معمولا در کنار دیوار یا گوشههای ساختمان نصب میشوند. این لولهها میتوانند به صورت افقی و عمودی در هر نقطهای که نیاز است، نصب شوند و از آنجا که این لولهها در برابر ضربه، فشار، و حرارت آسیبپذیر هستند، نیاز به مراقبت و نگهداری دقیق دارند.
جنس لولههای روکار ممکن است شامل فولاد، برنج، مس، و پلیاتیلن باشد. همچنین، برای جلوگیری از زنگزدگی و فرسایش، لولههای گازی روکار معمولا رنگآمیزی میشوند.
تفاوت لوله گاز توکار و روکار
تفاوتهای مهم بین لولههای گازی روکار و توکار در بخشهای مختلفی از کاربردها، مقاومت، نصب، عایقکاری، ابعاد و قیمت وجود دارد.
- کاربرد:
– لوله گازی توکار: برای انتقال گاز در مسافتهای بلند و پروژههای بزرگ مانند شبکههای گازی شهری استفاده میشود. این لولهها عمدتاً در زیر زمین یا در سطح زمین نصب میشوند.
– لوله گازی روکار: معمولاً برای اجرا و نصب درون ساختمانها، به عنوان انشعابات داخلی یا برای پروژههای کوچکتر و محدودتر مورد استفاده قرار میگیرد. این لولهها به دلیل ظاهر زیبا و امکان انعطافپذیری، برای کاربردهایی مثل اتصال اجاق گاز یا گازوئیل به مصرفکنندهها نیز استفاده میشوند.
- مقاومت:
– لولههای روکار، معمولا از جنسهایی مانند PVC (پلیوینیل کلرید) یا PEX (پلیاتیلن متخلخل) ساخته میشوند که به طور کلی آسیبپذیرتر از لولههای فولادی توکار هستند.
– لولههای گازی توکار اغلب از جنس فولاد یا فولاد ضدزنگ ساخته میشوند که مقاومت بالاتری در برابر ضربه، فشار و فرسایش دارند.
- نصب و جابجایی:
– لولههای توکار، بخش عمدهای از نصب آنها در خاک یا زمین را دارند و از جا به جا کردن نسبتاً آسانی برخوردارند.
– لولههای روکار نیاز به نصب و موقعیتدهی دقیقتری دارند و اغلب برای نصب در دیوارها یا درون ساختمانها مورد استفاده قرار میگیرند.
- عایقکاری:
– در لولههای توکار، عایقکاری معمولاً با روشهایی مانند پوشش زنگزدایی و رنگآمیزی انجام میشود.
– لولههای روکار، نیاز به عایقکاری کافی دارند تا از خرابی و زنگزدگی در معرض هوا و آب محافظت شوند.
- ابعاد و اندازهگیری:
– اندازههای لولههای گازی توکار معمولاً بزرگتر و متنوعتر از لولههای روکار است. این لولهها معمولاً برای انتقال گاز به مسافتهای بلندتر استفاده میشوند.
– لولههای گازی روکار اغلب از اندازهها و ابعاد کوچکتری برخوردارند که برای نصب درون ساختمانها و فضاهای محدود مناسباند.
- قیمت:
– قیمت لولههای گازی روکار معمولاً کمتر از لولههای گازی توکار است، به دلیل استفاده از جنسهای ارزانتر و فرآیندهای ساخت سادهتر.
- تأثیر محیطی:
– لولههای گازی روکار به دلیل نصب در محیطهای بیرونی و تحت تأثیر هوا و شرایط محیطی هستند، ممکن است بیشتر از لولههای توکار به عوامل مخرب مانند اشعه UV، تغییرات دما و رطوبت حساسیت نشان دهند.
- نگهداری و تعمیرات:
– لولههای گازی روکار به دلیل موقعیت نصب معمول در محیط خارجی، نیاز به نگهداری و تعمیرات بیشتری دارند. این شامل بررسیهای دورهای برای کشف هرگونه آسیب و تعمیرات لازم میشود.
- استانداردها و مقررات:
– لولههای گازی توکار و روکار باید به استانداردها و مقررات محلی و ملی مرتبط با نصب و انتقال گاز اطلاعات رسانده شوند. این شامل استانداردهای ایمنی و کیفیت مانند ASTM و ASME میشود.
- توانایی انعطافپذیری:
– لولههای گازی توکار معمولا دارای انعطاف کمتری هستند و در مسافتهای بلندتر به کار میروند. در مقابل، لولههای گازی روکار معمولا انعطاف پذیرتر هستند و برای کاربردهایی مانند اتصالات داخلی و ساختمانی مناسبتر هستند.
- پایداری ساختاری:
– لولههای گازی توکار به دلیل نصب در زمین و تحت فشارهای بالا، نیاز به پایداری ساختاری بیشتری دارند. این شامل استفاده از پایهها، نگهبانها و سیستمهای مهار کننده میشود.
- مصرف انرژی:
– به طور کلی، لولههای گازی توکار برای انتقال گاز در مسافتهای بلند به دلیل کمترین انتقال انرژی و افت فشار مناسبتر هستند.
- بهرهوری:
– با توجه به نیازهای متفاوت در پروژههای مختلف، استفاده از هر نوع لوله باید بر اساس بهرهوری و کارایی مدنظر قرار گیرد. برای پروژههایی که نیاز به مقاومت بالا و کاربرد در محیطهای بیرونی دارند، ممکن است لولههای گازی روکار مناسبتر باشند، در حالی که برای کاربردهای داخلی و محدود، لولههای گازی توکار ترجیح داده میشوند.
سوالات متداول
لوله گازی توکار لولهای است که به طور مستقیم در داخل زمین یا ساختمان کشیده میشود و هیچ بخشی از آن بر روی سطح زمین قرار نمیگیرد.
لوله گازی روکار لولهای است که به طور قابل مشاهده بر روی سطح زمین یا دیوارهای ساختمان نصب میشود.
تفاوت اصلی بین این دو نوع لوله در مکان نصب آنهاست؛ لوله گازی توکار درون زمین یا ساختمان کشیده میشود، در حالی که لوله گازی روکار به صورت قابل مشاهده بر روی سطح زمین یا دیوار نصب میشود.
لوله گازی توکار معمولا برای نصب درون ساختمانها و محیطهای داخلی مورد استفاده قرار میگیرد. به عنوان مثال، برای اتصال یک اجاق گاز به خط گاز، استفاده از لوله گازی توکار مناسبتر است.
بله، لوله گازی روکار معمولا برای کاربردهای خارجی و در فضاهای باز استفاده میشود. این لولهها معمولا به عنوان راه اندازی انشعابات گازی در خارج از ساختمانها مورد استفاده قرار میگیرند.
بله، نصب و اتصال لوله گازی توکار و روکار دارای روشهای مختلفی است. علاوه بر این، مواد و تجهیزات مورد نیاز برای نصب هر یک نیز ممکن است متفاوت باشد.
لوله گازی توکار به دلیل نصب درون زمین و دیوارها معمولاً در برابر خطرات محیطی مانند ضربه، فشار و شرایط جوی مقاومتر است. در مقابل، لوله گازی روکار به دلیل نصب بر روی سطح، ممکن است به راحتی تحت تأثیر عوامل محیطی قرار بگیرد.
شاید برای شما جالب باشد: تیرآهن 14
جمع بندی آهن وان
لولههای گازی توکار و روکار هر دو برای انتقال گاز به کار میروند، اما با تفاوتهای مهمی در نحوه نصب و کاربردهاشان. لولههای گازی توکار معمولاً در داخل زمین یا زیر سطح زمین نصب میشوند و برای پروژههای بزرگ و مسافتهای طولانی مناسب هستند، در حالی که لولههای گازی روکار بر روی سطح زمین یا دیوارها نصب میشوند و انعطافپذیری بیشتری در نصب و تعمیرات دارند، بنابراین برای پروژههای کوچک و درون ساختمانی مناسبتر میباشند. هر کدام از این دو نوع لوله مزایا و معایب خود را دارند که بستگی به شرایط محیطی و نیازهای پروژه دارد.
References
https://behzi.ir/en/business/5068/posts/16104
https://www.energynetworks.org/customers/building-works-gas-pipes-need-to-know
